Słownik polsko-niemiecki. 2014.
rozgraniczyć — dk VIb, rozgraniczyćczę, rozgraniczyćczysz, rozgraniczyćnicz, rozgraniczyćczył, rozgraniczyćczony rozgraniczać ndk I, rozgraniczyćam, rozgraniczyćasz, rozgraniczyćają, rozgraniczyćaj, rozgraniczyćał, rozgraniczyćany 1. «przeprowadzić, wytyczyć… … Słownik języka polskiego
rozgraniczać — → rozgraniczyć … Słownik języka polskiego
rozgraniczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozgraniczaćam, rozgraniczaća, rozgraniczaćają, rozgraniczaćany {{/stl 8}}– rozgraniczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozgraniczaćczę, rozgraniczaćczy, rozgraniczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porozgraniczać — dk I, porozgraniczaćam, porozgraniczaćasz, porozgraniczaćają, porozgraniczaćaj, porozgraniczaćał, porozgraniczaćany «o wielu: przeprowadzić linię graniczną między czymś a czymś; wytyczyć linię graniczną w wielu miejscach; rozgraniczyć wiele… … Słownik języka polskiego
przedzielić — dk VIa, przedzielićlę, przedzielićlisz, przedzielićdziel, przedzielićlił, przedzielićlony przedzielać ndk I, przedzielićam, przedzielićasz, przedzielićają, przedzielićaj, przedzielićał, przedzielićany «oddzielić coś od czegoś czym; rozgraniczyć,… … Słownik języka polskiego
rozgraniczenie — n I 1. rzecz. od rozgraniczyć. 2. lm D. rozgraniczenieeń «to, co jest granicą, oddziela coś od czegoś; linia graniczna, granica» Rzeka stanowi jakby rozgraniczenie wsi … Słownik języka polskiego
